De eerste ochtendstralen laten de pagodes en tempels langzaam ontwaken. De vogels beginnen hun ochtendconcert, wat tot ver over de dorre kale vlakte te bewonderen is. Wonderbaarlijk snel klimt de zon aan de horizon en de temperatuur stijgt evenredig. Om 08.00 is het al 28 graden en dat loopt op tot 40/44 graden vanaf 12.00 uur. Deze temperatuur is vooral voelbaar op de woestijn zandgrond, waar veel tempels en pagodes staan. De eerste uren is het genieten van sfeer, vergezichten en de pagodes en tempels die wij bezoeken. Om 06.15 stonden wij al boven op een pagode te genieten van de opkomende zon en de geuren en kleuren die met het eerste zonlicht meekomen. De pagodes en tempels die tegen een bergrug aanliggen zijn omgeven door een zacht doorschijnende mistbanken. Naarmate de zon feller wordt, laten zij ook steeds meer van hun schoonheid zien. Ik heb geprobeerd om de sfeer vast te leggen in de foto’s. Dit is helaas maar een beperkte ervaring, omdat hetgeen je op de foto ziet, slechts 140 graden is en in werkelijkheid zijn pagodes en tempels rondom in 360 graden. Voeg daar nog meer verfijnde kleur en geur aan toe en dan ervaar je wat wij het op zo’n moment beleven. In de ochtend zijn er heel weinig mensen te bespeuren en dat alles maakt het plaatje compleet. Verder brengt ons “drijfertje” ons naar prachtige plekken, de welbekende tempels en pagodes, maar ook onbekende, waar de sfeer uit het verre verleden nog steeds zichtbaar en voelbaar is. Dat schoonheid ook een keerzijde heeft, bleek toen ik door Old Bagan kwam en niets meer terugzag van het houten questhouse, waar ik toen overnachte en ook alle winkeltjes uit die tijd waren verdwenen. Later bleek dat in 1990 het toenmalige regime het nodig vond om alle overnachtingsplekken en winkeltjes met de grond gelijk te maken. De mensen kregen toen 1 week de tijd om naar elders te vertrekken, het tegenwoordige new Bagan.Het steeds inniger contact tussen de lokale bevolking en de toeristen was het regime een doorn in het oog. Het begon steeds meer op een “vrijstaat”binnen de dictatuur te worden en daarom is er ingegrepen. Met alle schoonheid om mij heen is dit een heel pijnlijke en onverdraaglijke actie geweest, vooral voor de mensen, maar ook ik mis de sfeer van betrokkenheid en solidariteit, die toen zo kenmerkend was voor het verblijf in Bagan. Midden op de dag is het voor ons gedaan met het rondzwerven door dit wonderschone landschap. Wij zijn “genoodzaakt” om naar een duur hotel te gaan waar wij, tegen betaling van $ 5.-- , gebruik mogen maken van het zwembad en alle voorzieningen. Tja, daar liggen wij dan, Carl in de volle zon en ik blijf wat meer in de schaduw. Wel regelmatig het zwembad in om de verkoeling te zoeken ( zie foto ).Voor ons is het een hele uitgave in vergelijking met het dagelijkse bestedingspatroon. Het meeste geld wordt besteed aan water, waarvan ik per dag gemiddeld 3 tot 4 liter gebruik, € 1.-- , lunch € 1.10 en diner € 1.60 inclusief fles water. Verder kopen wij pakjes Marie biscuitjes voor onderweg en mijn duurste uitgave is aan het eind van de dag twee verkoelende Tiger biertjes, € 1.30 voor de twee tijgertjes. Dagbesteding € 5.—en dan is de $ 5.—voor even zwemmen een hele uitgave (hahahaha) . Om 17.00 uur komt de driver ons weer ophalen en gaan wij nog twee uur rondkijken en genieten van de zonsondergang. Zo brengen wij onze dagen in Bagan door en het is van de vroege ochtend tot de late avond heel veel genieten !!! Uiteraard is er ook het “gewone” dagelijkse leven in Bagan. De geiten en koeien worden onder begeleiding van jongetjes van gemiddeld 10 jaar jong, naar de plukjes groen gebracht die op de kale vlakte nog te vinden zijn. Weer deelnemen aan een optocht ter ere van de inwijding van de novices, die voor een paar dagen het klosster ingaan. Vrouwen doen de was, mannen rijden de ossenwagen, meisjes verkopen bloemen, kleine vrachtauto;s worden volgeladen met mensen, meiden lopen met zakken cement van 50 kilo op hun hoofd en verder verkopen mannen en vrouwen de meest uitlopende waren en souvenirs in hun primitieve stalletjes. De jongens van de paardenkar ( taxi) ronselen hun klanten en verder gaan er heel veel mensen van hier naar daar, wat dat ook mag zijn. De monks en nons lopen in lange rijen langs de huizen en vullen hun nap en schaal met rijst. Zie de fotoserie Dagelijks leven in Bagan. De sfeer is gemoedelijk en vriendelijk, zoals overal in Birma. Ik zal deze sfeer gaan missen in het “zakelijker en onpersoonlijker” kikkerlandje. Nog 2 dagen reizen Carl en ik samen, dan zit het “samen” erop. Ik zal die ouwe muppet nog gaan missen. Wij hebben een prima tijd samen gehad. Carl vliegt via Bangkok gelijk door naar Hanoi en gaat dan Vietnam en daarna Cambodja verkennen. Hij is helemaal in Boeddha en gaat dus ook naar Ankor What, één van de zeven wereldwonderen. Ik blijf ga nog drie dagen in Thailand, ga naar de kust om een beetje bij te komen van alle indrukken die in de afgelopen 4 weken heb opgedaan. Ik denk dat het Hua Hin wordt, een kustplaats ongeveer 4 uur rijden met de bus vanaf Bangkok. Ik hou je wel op de hoogte. So far so good. Laat verder de beelden maar spreken !!!!!!! Ik hoorde net dat het de 12/13 Oud/Nieuwjaar is in Birma en overal het waterfestival zal plaatsvinden. Overal wordt je natgespoten!!! Hier in Birma wordt het nu 1373 ( in had al het gevoel dat ik terug in de tijd was gegaan)