Vandaag de laatste dag in Bangkok.Onze bestemming voor vandaag de klongs en wooden palace van Rama de 5^de( in Thailand zeggen ze lama). Wij besloten om met de boor te gaan van pier 1 naar pier 15 over de rivier. Deze boottocht duurt ongeveer een half uur en het is een komen en gaan van passagiers gedurende deze tocht. Het blijft fascinerend om langs alle moderne hoogbouw en verwaarloosde laagbouw te varen. Ook op het water is het onderscheid tussen hoog en laag, zowel in letterlijke als figuurlijke zin, duidelijk waarneembaar. Op het water is het een enorme drukte, grote duw en trekboten van enorme omvang varen in het midden van de rivier en daaromheen zwerven boten van allerlei pluimage. Juist deze variëteit maakt het tot een prachtig schouwspel.Na aankomst over een lokale markt gelopen, hier wordt het dagelijks leven zichtbaar.Alles wat een mens in zijn leven nodig heeft kun je hier vinden. Van kikkers tot computers. Ook zijn de kramen altijd een verhaal op zich en een nieuwe ervaring was een jongen die van een afgezaagde oliedrum zijn zwembad had gemaakt. Na de markt tuk tuk genomen naar wooden palace. Carl heeft heel specifieke ogen voor architectuur. Het palace wordt zichtbaat en onmiddellijk wijst Carl op vele details, die mij anders ontschoten zouden zijn. Heel leuk om op deze wijze naar gebouwen te kijken. Het houten paleis is een plaatje van architectuur, 67 kamers en het geheel in bekleed met een hele gladde, glimmende vloer van teakhout, die toen deze in begin 19^deeeuw werd aangelegd, 100 jaar oud was. De variaties in houtbewerking zijn onuitputtelijk in dit gebouw. Tuk tuk aangehouden en de driver wilde ons voor 20 bath wel naar rivier terugrijden als wij eerst even bij een tailor langsgingen en daar 10 minuten gingen zitten, doen alsof wij wat kopen, dan naar buiten en vervolgens had hij een coupon van 20 liter benzine verdiend. Helaas kwamen wij, in zijn beleving, 3 minuten te vroeg uit deze zaak en wilde hij het volle pond, in dit geval bath, voor de rit. Uiteraard niet meer ingestapt en te voet verder gegaan. Toen wij een stuk gelopen hadden reed een bus voorbij en een meisje zag dat wij zoekende waren. Zij begreep waar wij naar toe wilde gaan en eiste dat wij de bus ingingen en zij wilde ons wel verder naar de skytrain brengen. In de bus staan wij als schooljongens naar deze strenge juf te kijken en toen na een streng commando verlieten wij de bus. Uiteindelijk kwamen wij op de plek die ons verder naar hotel kon brengen. Met een stevige knik naam zij afscheid en wij keken haar verbaasd na. In hotel hebben wij onze spullen gepakt voor de reis naar Birma, morgenochtend om 04.00 uur op om daarna met taxi naar airport te gaan. Wij zijn net terug van een etentje met Carl zijn tweelingzus en haar man. Dit was een gezellige en inspirerende avond. Voor mij heel leuk om Carl zijn tweelingzus te ontmoeten en inderdaad ik zie veel van Carl en zijn zus in elkaar terug. Afgesproken dat wij elkaar weer zien bij het “be back” feestje, wat Carl gaat geven als hij terug is van deze reis. Ik ga eindigen en ga zo boven de wol, te warm voor onder de wol. So far so good. De komende verhalen zullen in de vertraging gaan. In Birma is er bijna geen internet en als er al verbinding is wordt heel veel door het regime in Birma geblokkeerd. Ik blijf wel de verhalen schrijven en foto’s verzamelen, deze worden dan later verzonden.