.De zilveren vogel daalde langzaam onder de wolken en Bangkok werd in volle glorie zichtbaar. Ik liepdoor de prachtig nieuwe luchthaven, op zoek was naar de nieuwe skytrain. Een taxichauffeur sprak mij aan en vroeg waar ik naar toe ging. Ik vertelde hem waar ik heen wilde en toen startte de onderhandeling. Sinds de komst van de nieuwe skytrain, die je voor 150 bath naar centraal Bangkok brengt, is de klandizie voor de taxi enorm teruggelopen.Via officiële taxicentrale betaal je nu 1200 bath naar BK. Gelukkig werden taxichauffeur en ik het snel eens over een bedrag van 400 bath ( incl. tol). Ik genoot weer van de skyline van Bangkok, die bij ieder bezoek toch weer veranderingen laat zien. Mijn laatste avond/nachtje doorgebracht met spulletjes uitpakken en even wat gaan drinken op onze bekende stek. Opvallend hoe snel je weer “eigen” bent in deze stad. De volgende ochtend zat ik buiten op terras mijn email te lezen, toen Carlineens uit het niets verscheen. Onze ontmoeting was zeer hartelijkheid en na 5 minuten was alles weer vanouds vertrouwd. Carl ging zich installeren en stelde voor om naar de weekend markt te gaan in Bangkok noord. Ben daar zelf nooit geweest, dus was wel nieuwsgierig. Deze markt gaat alle voorstellingsvermogen te boven, ik vermoed dat deze 10, misschien wel 20 keer, groter is dan de zwarte markt in Beverwijk. Ongelofelijk wat een enorm oppervlakte en wat een variëteit in aanbod. Het looppad tussen de kraampjes c.q. winkeltjes is niet breder dan een meter en vaak 100 meter lang, allemaal in keurig symmetrische lijnen ( heel belangrijk voor Carl, daarover later). Gezocht naar horlogebandje voor Carl en ik wilde kijken voor Rolex horloges voor Daan en Thijmen ( de prijs in ongeveer 10 euro ). Niet het juiste model kunnen vinden, uitsluitend grote afmetingen . Blijf wel speuren. Bij een kraampje hebben wij op melkkrukjes en aan kleine tafeltjes onzelunch verorberd voor de prijs van 2 euro voor ons tweetjes. Toen de verzadiging van de markt inzette zijn wij naar een nieuwe mall ( soort bijenkorf 10x) gegaan, waar wij in de wereld van Guzzi, Hermes, Versace en alle andere grote merken terecht kwamen. Wat een enorm contrast met de markt. Wat drukte betreft deden beiden niet voor elkaar onder. S’ avonds, op invitatie van Carla, gegeten bij onze Amerikaanse vriend, die nog steeds in volle glorie aanwezig is in zijn restaurantje. Niets is daarveranderd en wij hebben weer heerlijk gegeten. Het was wel even wennen om ineens met twee man op een kamer te liggen en de slaap te vatten. Altijd wat onwennig en in begin onrustig, onbewust toch steeds rekening willen houden met elkaar. Want die twee ouwe muppets kunnen uiteraard het dak van het hotel snurken. De volgende ochtend vroeg op voor tocht naar Ayutthaya 100 km boven bangkok. Met de trein is altijd een avontuur. Heenreis was nog met dure 2^deklas ( 6 euro ) . Terugreis was 3^deklas voor de prijs van 35 eurocent, keurig op tijd en volop aanbod van eten en drinken aan boord. Kom daar maar om bij de NS. Vooral de treinreis 3^deklas is altijd een belevenis, maar daarover meer. Eerst naar Ayutthaya, daar aangekomen onderhandelen over prijs tuk tuk, uiteraard bieden wij altijd te weinig maar gaan zij toch akkoord. Het blijkt dan een prima win –win te zijn. Het was voor mij de tweede keer dat ik Ayutthaya bezocht en voor Carl zijn eerste spirituele ontmoeting in Thailand.Bij het eerste tempelcomplex was hij perplex van prachtige bouw, architectuur en vooral de symmetrie vond hij geweldig. Alles wordt door Carl beoordeeld op symmetrie en dan ben je in Ayuttaya op de goede plek. Er waren nog weinig mensen en de sfeerwas heel sereen, ook daar genot Carl van. Ja Hans, Rien en Jan Willem, het is echt waar en kijk maar naar de foto’s dan zie je Carl in stille aanbidding voor de schoonheid van dit tempelcomplex. Ook ik heb weer volop genoten van sfeer en de schoonheid die dit immense complex te bieden heeft. Op de terugreis waren alle 3^deklas wagons volledig bezet. Carl, kreeg een plaatsje op houten bank, toen moeder haar kind op schoot nam. Ik liep schommelend verder en kreeg ook een plaatsje aangeboden door een moeder die ook haar dochter bij zich nam. Was 12 jaar en al puberend en mopperend ging zij bij moeder op schoot. Ik kreeg alle aandacht, oma schuintegenover en naast mij. Zij maakten zich vooral zorgen om mijn licht verbrande armen. Zijdeden er water op en aaiden mij armen, waarbij het licht trekken aan mijn haartjes niet vermeden werd. Spraken uitsluitend Thai, het klonk erg lief en zo zal het wel bedoeld zijn. Moeder probeerde haar dochter in gareel te krijgen en aan de andere kant naast mij werd een kleine baby van eten voorzien. Geweldige sfeer, ik heb van die puberend meid een foto gemaakt en toen ontdooide zij, ineens moet ik met haar mee en moest ik van iedereen in de wagon een foto maken.Vooral moeder met kind waren favoriet. Ook kreeg in alle ruimte om foto’s van buiten te maken, makkelijk want er zitten geen ramen in deze treinwagons. Bijzonder dat je elkaars taal niet spreekt en toch elkaar heel goed begrijpt. Morgen gaan wij een tochtje over de rivieren en klongs maken. Daarover later. So far so good